Снег яшчэ на вопратку спадае...

RSS Feed
Яшчэ не ацэнена

Снег яшчэ на вопратку спадае,
Толькі хутка знікне ён, бадай,
Бо вясна – матуля маладая –
Зноў знічом чырвоніць небакрай.

Лёд растане, і з яе далоняў
Жвавы сын саскочыць – красавік.
Малатком цяпла ён шпарка ўгоніць
У труну зімы апошні цвік.