Будзе тое, што будзе...

(згадка "Нельга забыць..."
Ул. Караткевіча)

...Так,
будзе тое,
што будзе...
і ПРЫЙДЗЕ ТОЕ,
што стане.

і вершам
ляжа дарога -
у надзею,
пяшчоту,
растанне.

Мелодыяй до дыезу -
самотна і грацыёзна -
заплача галінка бэзу,
стуліўшы свае пялёсткі,

і тое, што па-за смехам
і стогнам, па-за лістамі -
абудзіцца даўнім рэхам, -
пяшчотным і дзіўным рэхам -

і -
ЯВАЮ
ЎРЭШЦЕ
СТАНЕ!...