Ганна Лутава

Лютаўская вясна
Шчыра ўводзіць ў зман.
Захопваўчы ў брудны капкан
Тры з чатырох калёс.
Калі панавала зіма,
Мяне ты цішком прывёз
У межы свайго Запаляр'я.
Назад я ўжо неяк сама -
900 кілометраў пешкі.
Цяпер я нашу акуляры,
А ты - усмешку.

Абдымкі. Рука ў руцэ.
Тры, два, раз... Ужо не крыўдуем.
Чужыя партрэты малюем
Віламі слоў па вадзе.
Будзем маўчаць па чарзе.
І можа што-небудзь пачуем.

Наведзена яснасць, акрэслены план:
1.Лета.
2.Восень.
3.Зіма.

Вясна, калі б не прыйшла,
Заўсёды ўводзіць у зман.