Віктар Ярац
RSS FeedРанні жаўранак неспакою
За барамі, за грукатам трас
рушыў лёд красавіцкай ракою,
і яму адгукнуўся ў адказ
ранні жаўранак неспакою.
Ледзяное дыханне вады.
Перамёрзлых нябёсаў вышыні.
Адплываюць на крыгах сляды
дзён зімовых і лапак птушыных.
Крыгалом, як разбуджаны гром,
гучна славіць світальныя вёрсты.
Дзынкнуў дзень каля студні вядром.
Вецер слых над шпакоўнямі вострыць.
Строгі графік нястрымнай пары
ці парушаны небам з адчаем —
пераплаўлены сонцам з гары
снег сцякае ў раку ручаямі.
Стромкім кручам ці сняцца, ці не
цёплы жвір, беражанчыны гнёзды?
Ранні жаўранак песняй вясне
ўзлятае не рана, не позна.
Гэты клопат звінець — веснавы —
з крыгаломам рачным паяднаны,
нібы сэрца пад небам сівым
з несустрэтым, таемным, жаданым...
Апошнiя водгукi
2 года 38 недель назад
2 года 39 недель назад
2 года 40 недель назад
2 года 40 недель назад
2 года 40 недель назад
2 года 40 недель назад
2 года 40 недель назад
2 года 40 недель назад
2 года 40 недель назад
2 года 40 недель назад